NCK Dronten TCZ’80, is weer van de Partij
Ergens in de zomer wordt er door een paar hardrijders telkens weer de vraag gesteld: gaan we als TCZ80 weer naar Dronten het Nederlands Club Kampioenschap rijden? Er zeggen altijd meer leden Nee als Ja. Maar toch weten er een paar enthousiastelingen er weer een paar te motiveren om toch een ploeg te vormen die met elkaar wil trainen, maar er ook voor willen gaan. De ambitie voor dit jaar was wederom geen podium rijden, maar wel op het startpodium staan.
Dus zo gezegd zo gedaan. Adri van Bommel was vanaf het begin de inspirator samen met Steven Steenbergen. Dan heb je al twee man, Arjen Dijkhuizen en Dennis van Ringelenstein maakt 4 en kan je starten en finishen. Maar dan is het ploegje wel wat klein. Wie wil er de plaatsen 5 en 6 en liefst nog een reserve invullen. Jeroen Stolk is er altijd wel voor te porren, al gaf Jeroen aan dat een ander het ook mocht doen. Evenals Stefan van Steekelenburg vanaf het begin zei: ik ben de nummer 7, valt er één af dan kan je op me rekenen. Jelle Niewold was ook zeker enthousiast al kwam het bij Jelle agenda technisch niet helemaal uit.
Zo gezegd zo gedaan. We stonden vanaf eind augustus op dinsdag en donderdag avond om 19 uur klaar op de brug bij de roeibaan. Elke keer met 5 of 6 man. Waar het de voorgaande jaren wel eens voorkwam dat er meerdere groepen in ploegverband gezamenlijk aan het fietsen waren op de roeibaan. Bleef het dinsdag op en donderdag af, met deze genoemde personen. Rondes van 6, 8 of 10 km bleven we lekker doorrijden. Soms met de klok mee, dan met de klok tegen, pakten we de middelweg eens mee voor de verandering, of reden de fietspaden langs de roeibaan zelf voor de afwisseling. Twee a drie ronden met een flink tempo dan weer even rust. André van der Velden kwam natuurlijk even kijken, foto’s maken. Het begon er op te lijken. Met tijd en wijlen werd het tempo flink opgevoerd en zowaar reden we één training 9 ronden van 6 km. met een gemiddelde van 41.2 km/h. Dat is natuurlijk nog niet hard genoeg. Maar we waren lekker bezig. Adri had soms een beetje moeite met het tempo, of de afstand, of …. Ja dan wordt het anders. Jelle hoe sta je er in? Kan je e.e.a. omzetten? Jelle was wel zo enthousiast. Ik ben de man die jullie nodig hebben. Zo gezegd zo gedaan. 6 man die gaan er voor. De inschrijving kon gedaan worden.
Zaterdag 30 september op naar Dronten. Na gezamenlijk een bak koffie te hebben gedronken zijn de fietsen, tacx apparaten, tassen, tent, reservematerialen en natuurlijk de roeptoeter ingeladen en reden we even over 10 weg. De startijd van TCZ80 staat op 14:14 uur. Dus tijd genoeg. Rijdend over A6 richting Lelystad stonden de windmolens allemaal stil. Geen wind in de polder? Dat kan toch niet! Je hebt geen voor, maar zeker geen tegen! Dat moest toch iets goeds beloven. Aangekomen in Dronten een lekker temperatuurtje om je helemaal uit te leven. Een graad of 16 a 17, beetje bewolkt. Laat het maar gebeuren. Dennis was een beetje zenuwachtig, het was zijn eerste keer dus dat mag. Al vraag ik me af waarom? Die gozer is ruim 1.90 mtr. lang, beresterk, hij is één van de motoren. Steven lekker rustig, evenals Jeroen, Jelle met gezonde spanning en Arjen op tijd op de tacx. Die moet zoals hij zegt goed opgewarmd zijn. En ik (Stefan) niet te lang op de tacx, niet te hard, don’t waste you’re energy!
Adri was natuurlijk wel mee, de coach en inspirator. Al was Adri natuurlijk ook benieuwd hoe zijn zoon Thomas het met de ploeg van Ahoy het eraf zou brengen. Deze mannen gaan toch meer voor de echte snelheid. Al kon Thomas het niet helemaal aan. Jammer genoeg moest Thomas lossen. Maar in het echte geweld vonden wij dat geen schande. Thomas jij komt er wel. Andre met zijn eigen auto om er achter aan te rijden met de roeptoeter. Maar ook de inschrijving doen. Andre haalt de startnummers op, de transponders, gaat met de NTFU passen onder zijn arm op pad. Wat kunnen wij bij TCZ’80 zonder mensen zo als André.
Al naar gelang de tijd verstreek en wij ons opmaakten voor de start, viel de regen met grote druppels uit de hemel. Wij stonden een paar honderd meter van de start af. Maar na dit kleine stukje fietsen waren we wel erg blij dat we daar nog even konden schuilen. Drie teams voor ons, even geduld en we mochten het startpodium op. En wie stond daar als local for local ons aan te moedigen. Pieter van der Eijk. Pieter kon snel nog een mooie foto van ons schieten en daar ging TCZ’80 in volgorde, Jeroen, Dennis, Arjen, Stefan, Steven en Jelle. Jeroen als eerste het startpodium af en de rest rolt er in deze volgorde van af. 150 mtr. Rechtdoor over de klinkers op het stadhuisplein en door Dronten heen de polder in. Dat eerste stuk was gevaarlijk glad. Hier was al mening coureur onderuit gegaan dus oppassen geblazen. Daar Jeroen iets meer ervaring heeft en minder angst zat er tussen de eerste en de laatste renner voor dat het gas erop ging al gauw een 150 meter. Even her formeren en toen konden we los.
Recht toe recht aan. 41, 42, 43 km/h werd er al snel op de teller gezet. Ieder deed zijn werk naar behoren al viel mij wel op dat de beurtjes van Jeroen wat kort waren. Maar daarover later meer. Steven was de enige die met een vizier reed. De rest was zo verstandig dan maar het zand in zijn ogen te laten strooien. En dat hebben we geweten. Tot zondag aan toe prikte de korrels nog mijn ogen. Vanuit Dronten naast de N307 ofwel de Hanzeweg op. Auto’s rechts inhalend die moesten wachten, want elke minuut kwam er een team voorbij wat aan het eind van deze weg de N307 overstak de Vossemeerdijk op. Eenmaal op de dijk zat de snelheid er goed in en zagen in de verte het team wat voor ons gestart was heel voorzicht stukje bij beetje dichterbij komen. Maar even verderop afbuigend naar het zuidwesten stak de wind zich meer op. Hier hadden wij toch wel moeite om de snelheid boven de 40 km/h te houden. Eigenlijk lukte dit wel, als ik op mijn teller zag als ik op kop zat dat er 39.99 stond, even achterom kijken naar rechts en hop de volgende weer. Afzakken naar achter en als ik weer aansloot en in de groep zat reden we weer boven de 40 !
Van Vossemeerdijk de Ketelmeerdijk op. Het was een heel gevecht. Dit hele stuk was ruim 16 km. lang. Door de wind heen boren noemen ze dat. Een klein vierkantje langs Swifterbant, de visvijverweg, de rivierduinweg, Swifterringweg en de beverweg op naar weer de Ketelmeerdijk. Maar nu met de wind in de rug. IK moet wel zeggen dat de wegen naar omstandigheden erg schoon waren. Al was het met zoveel regen wel erg opspattend waterig. En wat er dan allemaal uit het asfalt komt? In je bakkes om het maar even zo te zeggen. Maar ja, de organisatie heeft toch een puik evenement neer gezet. Met de wind in de rug richting Dronten. Wat ik eerder over Jeroen schreef, wie wat bewaart heeft wat. Daar waar mijn kopbeurten, beurtjes werden ging Jeroen er aan sleuren. Maar dat deed hij natuurlijk niet alleen. Steven reed heel stabiel sterk, Dennis en Jelle deden super hun werk. Arjen waarbij ik in het wiel zat bleef op zijn manier het tempo erop houden. En toen ik weer een keer overnam, ging het tempo van 52 of 53 km/h terug naar 49 km/h! weg wezen dus. Achter aansluiten en kijk maar of je erbij blijft. Nondeju wat ging dat hard, en niet een stukkie, bijna 8 km lang. Einde rechtsaf de Colijnweg op.
Nog 10 km te gaan. We waren nog steeds met 6 man. Maar dat duurde niet lang meer. Arjen reed jammer genoeg lek. Hij kreeg van de volgauto een ander wiel en jij komt wel thuis. Jeroen sloeg toen ook een beurt over, waarin ik in zijn wiel zat. Steven kwam na zijn kopbeurt weer op derde positie te zitten en dacht moeten we dat laatste stuk met drie man doen! Maar Jeroen deed al snel weer zijn beurtje mee zodat ik ook mijn werk kon doen. Dronten in draaiend met 5 man achter elkaar. Toch een beetje voorzichtig weer de klinkers op, niet onderuit gaan en finishen. Het was een heel gevecht. Uitslag 65e met een tijd van 1 uur en 12 minuten precies. Ofwel 43.3 km/h gemiddeld. Als je tegen Jos van Emden, Wilco Kelderman, Bert Jan Lindeman, Dylan van Baarle of Stef Clement rijd, ach wat doet de tijd er toe! Wij als toerfietsers van een toerclub voelden ons een echte prof. Super verzorging, goede coaching met een volgwagen met fantastische mensen, droog warm rijden op een tacx. En na afloop een enorm dikke hamburger. Volgend jaar TCZ’80 weer van de partij?
Namens het hele NCK TCZ’80 Team.
Stefan van Steekelenburg
